હે કૃષ્ણ,
જીવનનો કેટલો બધો સમય મેં વેડફી નાખ્યો. તને મળવામાં બહુ સમય ગુમાવ્યો તેનું દુઃખ હંમેશા મારા હદયને પલ પલ કોરી ખાય છે. તું તો અણુએ અણુમાં બિરાજમાન છો. તું મારા જીવનની દરેક પળ પળમાં મારી સાથ જ છો. જયારે જયારે હું દુનિયાથી થાક્યો ત્યારે ત્યારે તે મારો હાથ થામ્યો. તું જ મારો તારણહાર, તું જ મારો સર્જનહાર, તું જ મારા જીવવનરૂપી રથનો સારથી.
હે કૃષ્ણ,
તારી દુનિયા દીવાને છે, પણ હું તો તારી જ દીવાની છું. મારો એક એક શ્વાસ તારા નામનું જ રટણ કરે છે. મારી સવાર પણ તારી સાથે અને મારી રાત પણ તારી સાથે મારી દુનિયા જ તું. મારા રગ રગ વહેતું એક એક કણ પણ તારા જ નામનું રટણ કરે છે. મારા મનમાં તું, મારી આસપાસ તું, મારી નજરમાં તું, ફૂલોની ક્યારીમાં તું, ચકલીઓની ચીં...ચીં... માં તું, ઉગતાં સુરજના કિરણોમાં તું, આથમતા સુર્યના ફેલાયેલા રંગમાં તું, મારી નજર જ્યાં પણ પડે સર્વસ્વ બસ તું....તું....તું...તું...તું...
હે કૃષ્ણ,
તારો પ્રેમ અજર અમર છે, જે હંમેશ મને તારામાં બાંધીને ઝકડી રાખે છે. સવારે ઉઠું તો તું મારી પાસે જ હોય છે. મારા દરેક કાર્યમાં તું અખંડ હોય છે, મારી પ્રિતમાં પણ તું છે તો મારા ગુસ્સામાં પણ તું પદ્માસન વાળીને અઠંગ યોગીની જેમ બેઠો હોય છે. મારા માથાના ગજરાની વેણીમાં તું સુગંધ બનીને મહેકે છે, તો મારા ભોજનમાં પણ તું મીઠાશ બનીને સંતોષનો અહેસાસ અપાવે છે. આ તે તારો કેવો પ્રેમ હું તને બોલવું કે બોલવતા ભુલી જાવ પણ તું મને ક્યારેય ભૂલતો નથી. તારો આજ નિસ્વાર્થ પ્રેમ મને તારી ઔર નજીક... ઔર નજીક... ઔર નજીક... ઔર નજીક... લાવે છે.
હે કૃષ્ણ,
તને મળવું પણ શક્ય નથી, તારાથી દુર રહેવું પણ શક્ય નથી, નથી તારી પાસે રહેવાનું બની શકે એમ, તું અને તારી ઈચ્છાએ કેવીએ એવી તો તરસરૂપી આશ જગાવી છે કે, એક એક પલ પણ હવે તો એક એક યુગ જેવો લાગે છે. તારા દર્શનની અતૃપ્ત ઈચ્છા માટે મારી આંખો જાણે ચાતકની જેમ કાગ ડોળે તારી રાહ જુએ છે, મારું મન જાણે છેલ્લો શ્વાસ સાથે અબઘડી વિરામ લેશો તો ! એ આશા ધીરજ ધરીને તારાજ નામની માળા જપે છે. મારા હાથમાં રહેલી પેન તારા જ નામનું આંકન કરે છે મારા કાન તારી મોરલીના સુર સાંભળવાને તળપી રહ્યા છે, તેના સિવાયની દુનિયા તો જાણે શુન્ય થઈ ગઈ છે.
જીવનનો કેટલો બધો સમય મેં વેડફી નાખ્યો. તને મળવામાં બહુ સમય ગુમાવ્યો તેનું દુઃખ હંમેશા મારા હદયને પલ પલ કોરી ખાય છે. તું તો અણુએ અણુમાં બિરાજમાન છો. તું મારા જીવનની દરેક પળ પળમાં મારી સાથ જ છો. જયારે જયારે હું દુનિયાથી થાક્યો ત્યારે ત્યારે તે મારો હાથ થામ્યો. તું જ મારો તારણહાર, તું જ મારો સર્જનહાર, તું જ મારા જીવવનરૂપી રથનો સારથી.
હે કૃષ્ણ,
તારી દુનિયા દીવાને છે, પણ હું તો તારી જ દીવાની છું. મારો એક એક શ્વાસ તારા નામનું જ રટણ કરે છે. મારી સવાર પણ તારી સાથે અને મારી રાત પણ તારી સાથે મારી દુનિયા જ તું. મારા રગ રગ વહેતું એક એક કણ પણ તારા જ નામનું રટણ કરે છે. મારા મનમાં તું, મારી આસપાસ તું, મારી નજરમાં તું, ફૂલોની ક્યારીમાં તું, ચકલીઓની ચીં...ચીં... માં તું, ઉગતાં સુરજના કિરણોમાં તું, આથમતા સુર્યના ફેલાયેલા રંગમાં તું, મારી નજર જ્યાં પણ પડે સર્વસ્વ બસ તું....તું....તું...તું...તું...
હે કૃષ્ણ,
તારો પ્રેમ અજર અમર છે, જે હંમેશ મને તારામાં બાંધીને ઝકડી રાખે છે. સવારે ઉઠું તો તું મારી પાસે જ હોય છે. મારા દરેક કાર્યમાં તું અખંડ હોય છે, મારી પ્રિતમાં પણ તું છે તો મારા ગુસ્સામાં પણ તું પદ્માસન વાળીને અઠંગ યોગીની જેમ બેઠો હોય છે. મારા માથાના ગજરાની વેણીમાં તું સુગંધ બનીને મહેકે છે, તો મારા ભોજનમાં પણ તું મીઠાશ બનીને સંતોષનો અહેસાસ અપાવે છે. આ તે તારો કેવો પ્રેમ હું તને બોલવું કે બોલવતા ભુલી જાવ પણ તું મને ક્યારેય ભૂલતો નથી. તારો આજ નિસ્વાર્થ પ્રેમ મને તારી ઔર નજીક... ઔર નજીક... ઔર નજીક... ઔર નજીક... લાવે છે.
હે કૃષ્ણ,
તને મળવું પણ શક્ય નથી, તારાથી દુર રહેવું પણ શક્ય નથી, નથી તારી પાસે રહેવાનું બની શકે એમ, તું અને તારી ઈચ્છાએ કેવીએ એવી તો તરસરૂપી આશ જગાવી છે કે, એક એક પલ પણ હવે તો એક એક યુગ જેવો લાગે છે. તારા દર્શનની અતૃપ્ત ઈચ્છા માટે મારી આંખો જાણે ચાતકની જેમ કાગ ડોળે તારી રાહ જુએ છે, મારું મન જાણે છેલ્લો શ્વાસ સાથે અબઘડી વિરામ લેશો તો ! એ આશા ધીરજ ધરીને તારાજ નામની માળા જપે છે. મારા હાથમાં રહેલી પેન તારા જ નામનું આંકન કરે છે મારા કાન તારી મોરલીના સુર સાંભળવાને તળપી રહ્યા છે, તેના સિવાયની દુનિયા તો જાણે શુન્ય થઈ ગઈ છે.
Comments
Post a Comment